Selenit

Selenit – nazwa pochodzi od gr. selene = księżyc oraz lithos = kamień (selenites = księżycowy kamień), nawiązując do specyficznego połysku tego minerału przypominającą księżycową poświatę.

1. bezbarwna, bardzo czysta odmiana gipsu, wykształcona w formie dużych tabliczkowych kryształów.

2. Nazwą selenit określa się też czasami włóknistą odmianę gipsu, wykazującą księżycową poświatę, a niekiedy także efekt kociego oka. Piekne okazy takiego gipsu są znane z Francji, Wielkiej Brytanii, Rosji.

Właściwości

• Odmiana gipsu o połysku perłowym.
• Występuje w taflach (przezroczystych).

Występowanie

Miejsca występowania: Meksyk – Naica, St. Eulalia, USA – Kolorado, Utah, Nowy Meksyk (jaskinia Lechuguilla), Kanada – Nowy Brunszwik, Chile – na pustyni Atacama, Francja – okolice Paryża, Włochy – ok. Bolonii, Sycylia, Niemcy – Badenia, Harz, Las Turynski, Hiszpania – Saragossa.

W Polsce: w dolinie Nidy, Sieroszowice, Lubin, Dobrzyń nad Wisłą, Chodzież k. Piły.

Zastosowanie

• Niegdyś cienkie płytki selenitu służyły jako szyby okienne, a przechodzace przez nie światło odznaczało się charakterystycznym miękkim blaskiem podobnym do światła księżyca.
• Z niego wyrabiane są przybory optyczne.
• Ładnie wykształcone, duże kryształy stanowią poszukiwany i wysoko ceniony kamień kolekcjonerski. Ich wielkość osiąga nawet 3 m, jednak wymiary najbardziej czystych okazów nie przekraczają kilkudziesięciu cm.
• Niekiedy są wykorzystywane jako materiał rzeźbiarski.

Encyklopedia Jubilerstwa