Selenit
Selenit – nazwa pochodzi od gr. selene = księżyc oraz lithos = kamień (selenites = księżycowy kamień), nawiązując do specyficznego połysku tego minerału przypominającą księżycową poświatę.
1. bezbarwna, bardzo czysta odmiana gipsu, wykształcona w formie dużych tabliczkowych kryształów.
2. Nazwą selenit określa się też czasami włóknistą odmianę gipsu, wykazującą księżycową poświatę, a niekiedy także efekt kociego oka. Piekne okazy takiego gipsu są znane z Francji, Wielkiej Brytanii, Rosji.
Właściwości
- Odmiana gipsu o połysku perłowym.
- Występuje w taflach (przezroczystych).
Występowanie
Miejsca występowania: Meksyk – Naica, St. Eulalia, USA – Kolorado, Utah, Nowy Meksyk (jaskinia Lechuguilla), Kanada – Nowy Brunszwik, Chile – na pustyni Atacama, Francja – okolice Paryża, Włochy – ok. Bolonii, Sycylia, Niemcy – Badenia, Harz, Las Turynski, Hiszpania – Saragossa.
W Polsce: w dolinie Nidy, Sieroszowice, Lubin, Dobrzyń nad Wisłą, Chodzież k. Piły.
Zastosowanie
- Niegdyś cienkie płytki selenitu służyły jako szyby okienne, a przechodzace przez nie światło odznaczało się charakterystycznym miękkim blaskiem podobnym do światła księżyca.
- Z niego wyrabiane są przybory optyczne.
- Ładnie wykształcone, duże kryształy stanowią poszukiwany i wysoko ceniony kamień kolekcjonerski. Ich wielkość osiąga nawet 3 m, jednak wymiary najbardziej czystych okazów nie przekraczają kilkudziesięciu cm.
- Niekiedy są wykorzystywane jako materiał rzeźbiarski.
Encyklopedia Jubilerstwa
