Stal chirurgiczna

Stal chirurgiczna – rodzaj stali stosowanej w medycynie, np. do wyrobu niektórych narzędzi chirurgicznych, oraz w technikach niemedycznych, w których dochodzi do przekłuwania skóry (elementy piercingu lub igły do tatuażu) lub stałego kontaktu metalu ze skórą (biżuteria).

Biżuteria ze stali chirurgicznej

Wyróżnia się cztery kategorie w klasyfikacji ogólnej:

Seria stali 200 zawierająca chrom, nikiel i mangan,
Seria stali 300 zawierająca chrom i nikiel
Seria stali 400 zawierająca chrom
Seria stali 500 mająca niski poziom chromu

Najbardziej odporna na korozję jest seria 300.

Stal 316L

Jest to podtyp stali serii 300. Stosuje się ją do wyrobu elementów stosowanych w piercingu oraz biżuterii, a także igieł do tatuażu.

W jej skład oprócz żelaza wchodzą: chrom: 16,5–18,5%, nikiel: 10–13%, molibden: <2%, krzem: <1% oraz węgiel, fosfor, siarka, azot – poniżej 0,05% każdy.

Pomimo że zawiera ona nikiel, który może wywoływać alergię., u większości ludzi nie powoduje takiego efektu ze względu na swoją wysoką odporność chemiczną. Np. ilość niklu przedostająca się do organizmu z kolczyków ze stali chirurgicznej 316L to 0,01 μg/cm²/tydzień.

Częstym zabiegiem podnoszącym prestiż biżuterii stalowej jest platerowanie np. złotem.